باور های نادرست درباره ی خشم
يكي از باور هاي نادرست درباره ي خشم اين است كه زمانی که عصبانی می شوید علاقه دارید علت آن را به فرد دیگری ربط دهید؛
او را مقصر تمام سختی ها و مشکلاتتان می دانید.
اما اگر کنی عمیق تر به علت عصبانیت دقت کنید، در می یابید که بدر خشمی که در وجودتان دارید دلیل اصلی درد و رنج شما ست.
در این جا شما را با پنج باور اساسی و نادرست درباره ی خشم آشنا می کنیم:
باور نادرست ۱: خشم و پرخاشگری در انسان غریزی است.
باور نادرست ۲:ناکامی لزوماً به پرخاشگری منتهی می شود.
باور نادرست ۳:بیرون ریزی خشم به سلامت کمک می کند.
باور نادرست ۴: خشم همیشه مفید است.
باور نادرست ۵: دیگران باعو ایجاد خشم در فرد می شوند.
باور های نادرست در باره ي خشم، بروز رفتار خشم آلود و پرخاشگری را توجیه می کنند.
این باور های نادرست درباره ي خشم نشان می دهد که خشم بخشی اجتناب ناپذیر از وجود انسان است.
خشم یکی از غريزه های انسان نیست
پس از بررسی شواهد و اطلاعات ارائه شده در کنفرانسی در سال ۱۹۸۶، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که هیچ مدرک علمی ای این باور نادرست درباره ي خشم را تأیید نمی کند که انسان ذاتاً پرخاشگر است.
هیچ پیش فرضی در ذهن انسان او را به خشونت وادار نمی کند.
با نگاهی به تاریخچه ی تکامل، در میابیم که انسان تعامل و همکاری را ترجیح می دهد.
خشونت همیشه ناشی از خشم نیست
می دانیم که بسیاری از پرخاشگری ها عاری از هرگونه احساس خشم رخ می دهد.
وقتی یک شکارچی حیوانی را برای خوردن شکار می کند، معمولاً این عمل را بدون احساس خشم انجام می دهد.
بعضی از زنان حرفه ای رقیبشان را بدون احساس خشم کتک می زنند، زیرا این احساس به توانایی کسب امتیازشان آسیب وارد میکند.
سربازان در ارتش آموزش می بینند که انسان های دیگر را بکشند، اما با این کار، بیشتر از احساس خشم، به آن ها احساس گناه و غمدست می دهد.
در واقع فقط در ده درصد موارد، رفتار پرخاشگرانه به دنبال احساس خشم بروز می کند.
ناکامی به ندرت دلیلی محکم برای بر افروختن خشم و پرخاشگری به شمار می رود.
برخی فکر می کنند زماني که مسائل به درستی پیش نمی روند و احساس ناکامی می کنند، برون ریزی خشم تنها پاسخ ممکن است.
این باور نادرست درباره ي خشم باعث شده انسان ها بپذیرند که برای پاسخ دادن به آن شرایط انتخاب دیگری وجود ندارد.
اما در حقیقت همیشه گزینه های دیگری نیز وجود دارد.
شاید بر اساس تجربه ی خودتان به این نکته پی برده باشید که که بیرون خشم باعث از بین رفتن احساسات خصمانه نمی شود، بلکه تداوم این احساسات و امیختگی آن با شما را به دنبال خواهد داشت.
خلاصه این که بیرون ریزی خشم موجب کاهش آن نمی شود و هیچ سودی ندارد؛ حتی شما را خشمگین تر می کند.
همچنین تخلیه ی خشم نگرش پرخاشگرانه را تقویت و وضعیت ذهنی را آشفته می کند.
خسم زمانی مفید است که به عنوان نشانه ی اخطار عمل کند؛ اخطاری که نشان می دهد اشتباهی وجود دارد.
همچنین خشم می تواند احساس کنترل و اطمینان را افزایش دهد، و از همه مهم تر شما را برای اقدامی فوری آماده کند.
در این شرایط، خشم با خصومت تغذیه نمی شود، بلکه واکنشی است مناسب نسبت به تهدید یا خطری واقعی.
خشمی که از خصومت ناشی می شود مضرترین نوع خشم است.
خصومت یا خشم بدبینانه، حالتی از ذهن بیمار است که با قضاوت های تند در مورد خود یا دیگران تغذیه می شود.
زمانی که خشم خود را به دیگری نسبت می دهید تمرکزتان از روی خود به دیگران معطوف می شود.
آنگاه با نسبت دادن درد و رنج خود به دیگری، می توانید خشمتان را به سمت فردی هدایت کنید که معتقدید مسئول این درد است.
اگرچه افراد و رویدادهایی، خارج از کنترل شما، خشم را تحریک می کنند، چگونگی واکنش به افکار و احساسات خشم آلود به خودتانمربوط است. در واقع، با انداختن تقصیر به گردن دیگران، فرصت ایجاد تغییرات رفتاری را از خود میگیرید و همچنان در چرخه ی رفتارپرخاشگرانه ای که احساس خشم محرک آن بوده، باقی می مانید.
مهم ترین نکته:
خشم همواره در بسیاری از حوزه های زندگی، هزینه های گزافی برای افراد در پی داشته است.
باور های نادرست درباره ي خشم را از لحاظ زیستی اجتناب ناپذیر و تخلیه ی آن برای سلامت مفید می دانند، همگی در اشتباهند و پیروی از آن ها بهضرر شما ست.
منبع: کتاب زیستن با ریتم زندگی و نه با آهنگ خشم
ترجمه: دکتر علی صاحبي
مرکز مشاوره خورشید
مطالب مرتبط:
خود سانسوري، افسردگي و نياز به برقراري ارتباط
همراه ما باشيد:
آدرس اینستاگرام مرکز مشاوره خورشید
آدرس کانال تلگرام مرکز مشاوره خورشید
جهت هماهنگي نوبت با شماره هاي زير تماس حاصل فرماييد:
۰۳۱۳۶۲۵۷۴۳۶
۰۹۱۳۷۵۳۳۴۰۷