چگونه فرزندانمان را در قبال انجام تكاليف مدرسه مسئوليت پذير كنيم؟
چگونه فرزندانمان را در قبال انجام تكاليف مدرسه مسئوليت پذير كنيم؟
مسئولیتپذیری در قبال انجام تکالیف مدرسه
یکی دیگر از مسائلی که والدین بسیار در مورد آن گله میکنند، انجام تکالیف است. گاهی اوقات والدین از این موضوع ناراحت هستند که کودکان در قبال حل تکلیف خود احساس مسئولیت نمیکنند. برای اینکه فرزندانتان را در قبال تکالیف منزل مسئولیتپذیر بار بیاورید، توجه به نکات زیر مثمر ثمر است:
1.یک «روال معمول» برای انجام تکالیف تعیین کنید.
ممکن است خودتان و فرزندتان در ابتدا دقیقاً ندانید چه مدلی برای او مناسب است و به دردش میخورد. ممکن است نیاز به آزمایش و خطا باشد. ابتدا تصمیم بگیرید که تکالیف در چه زمانی انجام میشود. درست بعد از مدرسه؟ بعد از یک میانوعده و کمی وقت بازی؟ درست قبل از شام؟ هر چیزی که از آن جواب گرفتید را به یک روال و رویه تبدیل کنید. انجام تکالیف در یک زمان مشخص در طول روز میتواند به ایجاد انگیزه و حافظه کمک کند. وقتی میخواهید برنامه را روتین کنید حتماً سبک یادگیری، خلقوخو و نیازهای او را در نظر بگیرید. انعطافپذیر باشید و سبک یادگیری فرزند خود را مد نظر قرار دهید. برخی والدین پس از تعیین روال گمان میکنند باید یک سیاست پادگانی را اجرا کنند. در اجرای روال تعیینشده فراموش نکنید که هدف انجام تکالیف است(نه اجرای برنامه روتین)، پس تا زمانی که تکالیف در مدت زمان معقولی انجام شود و به خوبی انجام شود، نیازی به نگرانی در مورد اینکه قوانین و روال کمی جابهجا شده نیست. فراموش نکنید در نهایت میخواهیم حس مسئولیتپذیری را در کودک به وجود آوریم. قصد ما پیادهسازی و برپایی یک سیستم نظامی نیست که برپایهی آن کودک باید از دستورات شما اطاعت کند.
2. تعیین یک شرایط مناسب برای حل تکالیف به اندازهی تعیین زمان مهم است.
اما این مورد هم همچون مورد قبل مستلزم تبعیت از دستورالعملهای سختگیرانه نیست. حواستان به فرزندتان باشد و از او بپرسید که فکر میکند چطور عملکرد بهتری دارد. تنها باشد؟ یک بزرگسال پیشش باشد؟ در سکوت بهتر درس میخواند یا کمی موسیقی ملایم پخش شود؟ بدون تردید در اینجا نیز آزمون و خطایی وجود خواهد داشت، ممکن است فرزند شما فکر کند که در کنار موسیقی تمرکز زیادی دارد اما وقتی تکالیفش را به موقع به پایان نرساند این یعنی باید درباره تصمیم قبلی تجدید نظر کنید.
3. به زمانبندی تکالیف توجه کنید.
انجام این کار به راهنمایی شما نیاز دارد. یک جدول زمانی تهیه کنید و برآورد کنید که هر تکلیف چقدر طول خواهد کشید؟ چند تکلیف وجود دارد؟ چند ساعت قبل از شام یا خواب وقت هست؟ به آنها نشان دهید که فرضاً موکول کردن تمام تکالیف برای بعد از شام، ممکن نیست زیرا از نظر زمانی انجام تکالیف وقت زیادی میبرد. به آنها اجازه دهید هر بار در تعیین برنامهریزی بیشتر مشارکت داشته باشند تا زمانی که به تنهایی از پس این کار برآید.
4. عواقب تعیین کنید.
وضع محدودیت از تنبیه و توبیخ بیشتر جواب میدهد. بنابراین قواعد را به طور واضح برای او بیان کنید و مطمئن شوید کودکتان انتظارات شما را درک کرده است. معمولاً وقتی کودک چرایی انجام کار را بداند و یک برنامه مناسب داشته باشد مسئولیتپذیرتر بار میآید. بنابراین به فرزند خود پیامدهای بیمسئولیتی و بیانضباطی را نشان دهید. اگر او از انجام وظایف و یا حل تکالیف شانه خالی کرد، محدودیتها را به اجرا درآورید. برای مثال تا وقتی درسش را نخواند یا مسئلههای ریاضی را حل نکرد، حق بازی کردن ندارد. در عوض در صورتی که فرزندتان تکالیف خود را به موقع انجام داد(به خصوص تکالیف سنگین) برای او یک پاداش متناسب در نظر بگیرید. این پاداش نباید یک هدیه گرانقیمت یا حتی مادی باشد، بلکه تعریف و تمجید و یا یک بستنی هم نتیجهبخش هست.
آرزو آقاجاني – راهنماي سريع در حل رايج ترين مشكلات كودكان و نوجوانان